Dag 37: Voorbijgaan aan de zwaartekracht

Handelingen 7:54-60

Een van mijn favoriete verhalen vind ik het verhaal van de kip en de adelaar. Het gaat over een adelaar die op jonge leeftijd uit het nest valt, opgevangen en opgevoed wordt door een kippenboer en hierdoor niet anders weet dan dat hij een kip is. Op een gegeven moment komt er een vogelaar die de adelaar meeneemt en hem zijn ware natuur leert. Hierdoor scharrelt hij niet langer op aarde rond als een kip, maar vliegt hij in de lucht op jacht naar kip.

De zwaartekracht is een natuurkundig feit, wanneer er hier op aarde een glas uit je hand valt dan zal hij op de grond vallen en als je pech hebt dan barst het in stukken uiteen. Ieder stukje zal onafhankelijk van elkaar ook niet gaan zweven, maar netjes op de grond gaan liggen wachten totdat er een blote voet voorbijkomt. Zwaartekracht is de aantrekkende kracht die twee of meer massa’s op elkaar uitoefenen. Newton heeft de berekening gemaakt, maar ook in vroegere tijden dachten ze hierover na.

Aristoteles zei bijvoorbeeld: ‘Alles valt naar beneden, omdat het midden van de aarde de natuurlijke plaats is van alle materie…’

Ik zie hier een principe in die niet alleen maar geldt voor het materiele, maar ook vaak voor het geestelijke. Door onze gebroken natuur zijn we geneigd om naar de aardse werkelijkheid toe getrokken te worden. Als er problemen op ons pad komen, buigen we vaak ons hoofd naar beneden en is de wereld onze focus. Ergens is het logisch, want ons lichaam valt ook niet naar boven als iemand ons pootje haakt. Maar wat nou als de aarde niet de natuurlijke plaats is voor onze geest?

Wat nou als de Bijbel ons leert om in moeilijke tijden niet te focussen op de problemen en het te verwachten van de wereld, maar onze blik op te richten naar de hemel en onze hulp te verwachten van de Zoon des mensen die staat aan de rechterhand van God?

Hebr.12:2 zegt:
‘Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, de grondlegger en voltooier van ons geloof: denkend aan de vreugde die voor hem in het verschiet lag, liet hij zich niet afschrikken door de schande van het kruis. Hij hield stand en nam plaats aan de rechterzijde van de troon van God.’

1 Petrus 5:7 zegt:
‘U mag uw zorgen op hem afwentelen, want u ligt hem na aan het ​hart.’

Stefanus lag Jezus ook na aan het hart, want toen de haat en het afschuwelijke onrecht van de wereld over hem uitgestort werd, opende de hemel zich en zag hij de verheerlijkte Christus staan aan de rechterhand van God. Zijn blik was op de hemel gericht en dat gaf hem zoveel hoop en vertrouwen dat zijn laatste woorden waren: ‘Heer, reken hun deze zonde niet aan!’ Daarna sloeg zijn geest de vleugels uit om terug te keren naar het nest van zijn hemelse Vader.

Jouw lichaam is aards, maar jouw geest is van hemelse oorsprong. Jij ligt Hem na aan het hart en Hij wil voor je zorgen. Focus je niet op de problemen in je leven, maar richt je blik op de hemel en verwacht je hulp van Hem!