Dag 42: Snap jij wat je leest?

Handelingen 8: 30-35

Leonard Ravenhill zei ooit: ‘Je wordt geen heilige door de Bijbel te bestuderen, maar je wordt een heilige door de Bijbel te gaan beleven.’

Ik ben het hier helemaal mee eens. En toch is het goed om de Bijbel goed te bestuderen, omdat je iets eerst moet begrijpen voordat je het uitvoert. Je kunt wel aan een Rubiks kubus beginnen, maar wanneer niemand uitlegt wat precies de bedoeling is en wat de achterliggende principes zijn dan kan het heel lang gaan duren (duurt het voor mij sowieso wel, hoor).

Het onderdeel binnen de theologie dat zich bezighoudt met het onderzoek naar de ware betekenis van de tekst noemen ze ook wel exegese. Hiermee duik je dieper op de tekst in en je doet dan bijvoorbeeld historisch, cultureel en grondtekstonderzoek om erachter te komen wat er nou precies mee bedoeld is.

En ook al besef ik mezelf dat ik als Nederlander uit de 21^e eeuw nooit 100% zal begrijpen en ervaren wat een Joodse arts in de 1^e eeuw na Christus nou precies bedoelde, word ik altijd weer geraakt door de rijkdom die er kan zitten in een schijnbaar heel simpel verhaal.

De Bijbel is de gids is voor mijn leven, daaruit haal ik de principes waar ik naar wil handelen. Het is alleen wel belangrijk dat we doorhebben wat er nou precies gevraagd wordt. Anders kunnen hele kleine verzen die verkeerd uitgelegd worden hele grote gevolgen hebben.

Denk hierbij bijvoorbeeld aan het celibaat, dat gebaseerd is op een tekst die Paulus schreef waarbij hij christenen adviseerde om ongehuwd te blijven. In die tijd was het een goed advies, omdat het levensgevaarlijk was om voor de Heer te werken. Het was daarom geen wijze keuze om verantwoordelijk te zijn voor een gezin met kinderen. In deze tijd is de situatie totaal anders, dus waarschijnlijk zou Paulus nu ook een ander advies gegeven hebben.

Soms kunnen we de Bijbel zelf begrijpen, maar soms hebben we iemand nodig die ons helpt met het begrip. Filippus werd door God op pad gestuurd om onze Ethiopische vriend te helpen met het begrijpen van dat wat hij las. Hij loopt naar hem toe en vraagt hem: ‘snap je wat je daar leest?’ De Ethiopiër zegt dat het voor hem allemaal abracadabra is en zegt dat dit natuurlijk ook volkomen logisch is. Hoe zou hij dit kunnen als er niemand is die hem helpen wil.

Wat hij leest is, mijns inziens, één van de meest accurate profetieën over de komst en de rol van de Messias in de bijbel. Een profetie die Jesaja ongeveer 500 jaar voor de komst van Jezus gegeven heeft.
Hij zweeg, hij deed zijn mond niet open. Hij was zo stil als een lam dat geschoren wordt. Hij werd meegenomen als een schaap dat geslacht gaat worden. De mensen hebben hem slecht behandeld, maar God heeft hem gered. Nu is zijn leven op aarde voorbij. Wie zal er nog over hem vertellen?

Jezus is naar de hemel gegaan en wie zal nog over hem vertellen? Filippus, natuurlijk! En daar op die eenzame route van Jeruzalem naar Gaza, laat Filippus de Ethiopiër de weg door de tekst zien maar nog belangrijker: hij laat hem de Weg, de Waarheid en het Leven ontmoeten.

Soms is het heel mooi om de Bijbel gewoon open te klappen en verbaasd te raken over het feit dat de tekst die je tegemoetkomt, precies is wat je op dat moment nodig hebt. Maar ik zou je ook aan willen moedigen om de Bijbel echt te bestuderen, ga spitten, duik erin, leg het niet aan de kant als je het begrijpt of als je het er niet mee eens bent. Worstel met de inhoud en laat het je vormen. En als je het niet begrijpt en iemand nodig hebt die je de weg wijst, wees niet te bescheiden om hulp in te roepen.

Het vormt je denken en je karakter en wie weet zal God jou wel eens op pad sturen op die eenzame route waar je een gids voor iemand anders mag zijn.