Dag 46: Kom, volg Mij en sterf

Handelingen 9:15-18

Vijf keer 39 zweepslagen, drie keer stokslagen, eenmaal gestenigd, drie keer schipbreuk en een keer 24 uur roerloos op de zee. Altijd onderweg, bedreigd door rovers, vreemdelingen en mensen van eigen volk, gevaar gelopen in de stad, in de woestijn en op zee. Gezwoegd, geploeterd, hongerig, dorstig en zonder goede kleding tegen de kou. En vele, vele slapeloze nachten.

Om eerlijk te zijn zou ik alleen al vanwege het lezen van het lijstje geneigd zijn om te verbleken en me maar weer terug te trekken in het oppervlakkige religieuze leven.

Saulus werd echter bezocht door Annanias, omdat God hem uitgekozen had om een werktuig te zijn voor de boodschap van het Koninkrijk aan het gewone volk en hooggeplaatste mensen en aan mensen vanuit het volk van God. Dat was de boodschap die Annanias moest brengen, een prachtige roeping voor de blindeman. Maar deze prachtige roeping kwam met een zware schaduwkant, een schaduw die God al voordat Saulus überhaubt begonnen was, liet zien.

Het is alsof God de keuze geeft: óf je blijft het leven leiden dat je nu doet, verblind door religie óf je gaat een leven lijden en brengt mensen in het licht van de relatie met Mij.
En Saulus die, voor zijn ogen, zijn succesvolle leven verwoest zag worden en zijn lichaam kapot gemaakt zag worden onder de handen van haters stemde van harte in met de roeping die op zijn leven lag. Wat een held!

In Romeinen 1:14 noemt hij zichzelf iemand die een enorme schuld heeft ten opzichte van de mensen om zich heen. Hij heeft te lang een verkeerd evangelie gediend en heeft nu het verlangen om die schuld in te lossen aan de wereld om hem heen. Hij wil uitbetalen met de verkondiging van de goede boodschap, koste wat kost!

Vergis je niet, schuldgevoel was niet zijn drive. Het was de liefde van Jezus die hem gepassioneerd dreef zodat geen zweep, stok, steen of zelfs het zwaard van Nero’s beul hem kon afstoppen.

Hoeveel van ons zouden blijven staan op het moment dat God aan ons zou laten zien hoeveel we zouden lijden op het moment dat we echt uitstappen in verkondiging? Zo vaak hoor ik mensen zeggen: ‘In Europa lijden we eigenlijk nooit om Christus wil, we worden op een andere manier beproefd…’

Vroeger vond ik dat men gelijk had door dit te zeggen, maar tegenwoordig vraag ik me weleens af hoe het toch kan dat christenen in een bijna volledig geseculariseerde samenleving als Nederland niet onder druk staan. In dit land zijn ook veel plaatsen waar dingen gebeuren die het daglicht niet kunnen verdragen en als je op die plaatsen het licht gaat laten zien, zul je merken dat je niet altijd persé een warm welkom krijgt. Zou het zo kunnen zijn dat we vaak geen verdrukking ervaren omdat we te weinig die plaatsen opzoeken en te veel blijven zitten in onze veilige kerkjes?

In Lukas 9:23 staat: ‘Tegen allen zei hij: ‘Wie achter mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen en dagelijks zijn ​kruis​ op zich nemen en mij volgen.’
Met andere woorden, Jezus zegt hier tegen iedereen dat als je Hem wil volgen je niet meer jezelf centraal moet stellen en bereid moet zijn om het leven dat je nu kent op te geven.

Ik zeg altijd dat Jezus een minder goede marketingman was dan de predikanten van tegenwoordig. De boodschap die je vanaf de preekstoel meestal hoort gaat over dat wat je ontvangt als je Jezus aanneemt: ‘Neem Jezus aan en je leven wordt zoveel zinvoller, neem Jezus aan en je relaties worden verbeterd, neem Jezus aan en je zult rijk worden, neem Jezus aan en alles zal goed komen, neem Jezus aan en je zult nooit meer ziek zijn…’

Predikanten lijken wel een beetje op verkopers op de markt, maar ik denk dat Jezus maar weinig klanten had gekregen met zijn boodschap. Want wat Hij eigenlijk hier zegt is: ‘Kom volg Mij en sterf…’

Ook Saulus kreeg dus diezelfde boodschap, maar hij volgde Jezus en hoe! Hij verkondigde het evangelie en leed onvoorstelbare verdrukking en toch prees hij zich tijdens die verdrukking gelukkig. Hij deed het voor Jezus en voor al die mensen die hij over Hem vertelde.

Leonard Ravenhill zei eens: ‘The early church was married to poverty, prisons and persecution. Today the church is married to prosperity, personality and popularity. (De vroege kerk was getrouwd met armoede, gevangenschap en verdrukking. Vandaag de dag is de kerk getrouwd met welvaart, persoonlijkheden en populariteit).

Waar mensen lijden om Jezus’ wil, groeit de kerk altijd enorm, dus ergens hoort het lijden bij het navolgen van Jezus. Mogen we hiervan leren; we hoeven het lijden niet op te zoeken, maar ga het niet persé uit de weg. Als je lijdt om Jezus wil, weet dat het maar voor even is en dat iedere traan die hier op aarde vloeit een uitwerking in de hemel zal hebben!

Weet je gedragen door de Heer in het leven dat je leidt en ook in het lijden dat je mee moet maken in het leven. Neem een voorbeeld aan Saulus en houdt moed om door te gaan!

Beluister de volgende twee liederen.

Zoek eens een plaats op waar het licht heel welkom is en breng daar een lichtje.

2 Responses

  1. heel mooi verwoord Jan !maar niet zo makkelijk uit te voeren …maar ik ben blij met deze aanmoediging .het is soms net of je in de ring staat …ik heb voor mijn gevoel net de 1e ronde gewonnen …nog een stuk of 14 te gaan ha ha een ding houd me op de been ….als je in hem geloofd ben je op het eind altijd winnaar

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Email