Dag 57: Christian Idols

Handelingen 10:25-29

Een van de dingen die ik altijd moeilijk heb gevonden aan mijn bediening is het bewaren van de balans tussen bekwaam willen worden of beroemd willen zijn.

Toen ik nog voorganger was wezen de statistieken uit dat ongeveer 30% van de mensen wegbleef als ik niet sprak. Daarbij is het een gegeven dat als ik ergens anders spreek, dat het meestal drukker is als wanneer de plaatselijke voorganger spreekt en het is in ieder geval zeker dat er meer jongeren zullen zijn. Vaak krijg ik ook de ‘bemoediging’ van mensen dat wanneer ik spreek ze meer gezegend zijn dan wanneer hun eigen voorganger spreekt en dat hun kinderen graag komen luisteren.

Vroeger vond ik dit soort dingen allemaal een groot compliment en kon ik stiekem best wel genieten van deze statistieken. Het was ook mijn absolute streven om bij de grote sprekers van Nederland te horen en de grote podia te pakken. Dit deed ik onder het mom van: ‘ik wil het beste uit mezelf halen wat erin zit…’

Ik geloofde heilig in dit streven, maar ik hield mezelf eigenlijk voor de gek. Diep van binnen zat een wees met een gat in zijn ziel die het probeerde te vullen met aandacht en populariteit.

Wanneer ik kijk naar sprekers uit de Bijbel: Elia, Jezus, Petrus, Paulus, maar ook naar mannen uit de kerkgeschiedenis zoals bijv. John Wesley, dan zie ik geen podia met spotlights en rookmachines. Ik zie ze niet spreken op grote conferenties, waarbij alles strak geregeld is en waar je tickets voor moet kopen om erbij te mogen zijn. De berg Karmel, een olijfberg, het tempelplein, de Areopagus of de pleinen van Engeland waren hun preekstoelen en meestal hadden ze het publiek niet echt mee. Ze hadden waarschijnlijk drie rode kruizen gekregen bij de audities voor ‘Christian Idols…’. Maar ze waren ongelooflijk effectief voor het Koninkrijk.

Na de preek stond er geen stand waar je cd’s of boeken kon kopen en mensen liepen niet in t-shirts van hun bediening. Het enige dat ze konden geven was hun gewone leven en dat deden ze, zonder twijfel. En God maakte dat hun bediening een buitengewoon effect had!

Het is heerlijk om met elkaar God te ontmoeten op grote conferenties, dat mag ook best wel. Blijf echter nuchter en kritisch, want ergens is de popcultuur de evangelische wereld binnengeslopen en als we niet oppassen worden de predikers op de grote podia de nieuwe idolen. Idool is een ander woord voor afgod, dus dit is heel erg misplaatst binnen Gods Koninkrijk.

Onder mijn liefste geestelijke vrienden bevinden zich veel ‘grote’ sprekers en ik kan je verzekeren dat het echt maar hele gewone mensen van vlees en bloed zijn met hun eigen successen en worstelingen in het leven.
Ook jouw voorgangers kunnen mensen bij de Heer brengen, ook zij kunnen bidden voor genezing, bevrijding en vervulling van de Heilige Geest. En weet je? God wil het ook door jou doen!

Buig niet voor mij, zei Petrus, sta op, ik ben zelf ook maar een mens!

Hij was maar een mens, maar wel een mens die gekozen had voor een hemelse familie en de gaven en autoriteit had die daarbij hoorden.