Dag 58: Preken in het huis van de vijand

Handelingen 10:29-43

Nederland is het land waar tolerantie op een altaar gezet wordt en aanbeden wordt als god. Ik zeg altijd: in een plaats waar onvoorwaardelijke tolerantie nagestreefd wordt, daar wordt één iemand gediscrimineerd; de intolerante. Als christenen hebben we dus automatisch een grote uitdaging in dit land, want wat mensen en predikers ook tegen je zullen zeggen: Jezus was NIET tolerant voor wat betreft de zonde.

Zonde is dat wat afwijkt van Gods norm en er dus voor zorgt dat je geen onderdeel kunt worden van Zijn eeuwige familie. Die norm kunnen we in de Bijbel vinden en Jezus is niet gekomen om goed te praten wat verkeerd is. Hij kwam ook niet om te veroordelen (Joh.3), want de wereld is al veroordeeld door diezelfde zonde. Hij kwam om te behouden. Hij behoudt deze wereld niet door de Vader te vragen om een oogje dicht te knijpen, maar Hij behoudt deze wereld door voor haar te sterven. Jezus is dus niet de BFF van de zonde, maar Hij verklaarde haar de oorlog en vernietigde het eeuwige effect ervan door Zijn offer.

Ook in de Bijbel geldt het principe: wat verkeerd is, dat is verkeerd en wat goed is, dat is goed. Een Romeinse legeraanvoerder die een afdeling leidt die Gods volk onderdrukt, die is verkeerd!

Maar het is C.S. Lewis die zegt: ‘De Christen denkt niet dat God van ons houdt, omdat wij goed zijn. Hij denkt dat God ons goed zal maken omdat Hij van ons houdt!’

Ik ben daar heilig van overtuigd: iedereen is welkom bij Jezus ongeacht je achtergrond, je ras of het land waar je vandaan komt! Hij houdt niet van ons omdat wij goed zijn, Hij houdt van ons omdat Hij goed is. Hij wil ons echter wel goed maken, omdat Hij van ons houdt en niet wil dat we beneden onze stand als Koningskinderen leven.

Dit is de les die Petrus mocht gaan leren tijdens dit verhaal. Hij stapte over de drempel van een huis dat volgens de wet onrein was en wordt ontvangen door een man die volgens de wet onrein was om leven te preken tegen mensen die als ‘Gojim’ (heidenen) door zouden gaan.

Ik denk dat het voor een Jood, die gepokt en gemazeld was door de wet, ongeveer hetzelfde was als dat wij een boeddhistisch klooster of een moskee in zouden lopen.

Maar terwijl hij naar de mensen keek, nam de Heer hem de religieuze bril van de ogen, en liet Hij de mensen zien met Zijn ogen en maakte Hij Zijn liefde voor hen bekend.
‘Lieve mensen, jullie zijn hier gekomen om door mij onderwezen te worden. Ik wil echter beginnen met te zeggen dat God mij een lesje heeft geleerd’, vertelde Petrus. Dan vertelt hij dat hij geleerd heeft dat God geen onderscheid maakt tussen mensen, maar dat Hij zich het lot aantrekt van iedereen, uit welk volk dan ook, die Hem vreest en goede daden doet. De woorden ‘dat God geen onderscheid tussen mensen’ zou ook vertaald kunnen worden met ‘God discrimineert niet…’

Hij trekt zich het lot aan van mensen uit elk volk; Nederlanders, Surinamers, Antilianen, Belgen, Amerikanen, Duitsers, Marrokkanen, Turken, Arabieren, Syriërs, Iraniërs, noem maar op! In ieder volk zitten mensen die Hem vrezen en die goede daden doen. Hij discrimineert niet, sterker nog er staat in de Bijbel dat er een menigte bij de troon staat die niemand kan tellen. De menigte staat God te prijzen en hoe mooi is het dat alle kleuren van de mensheid vertegenwoordigd zijn binnen die enorme groep.

De ene keer klinken er misschien psalmen, gezangen, Opwekkingsliederen of Johannes de Heer. Op andere momenten klinken er black gospel liederen of hymnes, die overgenomen worden door Afrikaanse liederen ondersteunt door het gejuich van berbers uit de Arabische woestijn.

Denk niet zwart, denk niet wit, maar alleen aan de kleur van je hart. God ziet geen huid, maar alleen het hart. Zullen wij met Hem meedoen?