Handelingen 12:1-2
In het leger kenden we een grappige illustratie van wat er zou gebeuren als troepen uit verschillende landen de opdracht zouden krijgen om van de ene plaats naar de andere zouden moeten gaan en onderweg een mijnenveld tegen zouden komen.
– Amerikanen zouden bij het mijnenveld blijven staan, terwijl ze wachten op nieuwe orders.
– Duitsers zouden doorrijden en de verliezen accepteren, want een bevel is een bevel.
– Wat zouden Nederlanders doen? Ze zouden lak hebben aan de opdracht, om het mijnenveld heenrijden en daarna de weg vervolgen.
Nederland heeft zeker niet het allerbeste of het allergrootste leger ter wereld, maar we staan overal bekend vanwege het feit dat we bijdehand en kritisch zijn op ieder niveau.
Er was eens een Duitse haubtman (kapitein) die tegen mij zei: ‘Wanneer ik wegval, dan hebben mijn mannen geen flauw idee wat ze moeten doen. Maar in het Nederlandse leger is het zo dat de vijand een officier neer kan schieten, maar dat een onderofficier de eenheid dan net zo goed kan leiden. Als die dan ook weer neergeschoten zou worden, dan weet de korporaal wel wat hij moet doen.’
Zo was het ook bij de ontwikkeling van de eerste kerk. Er was enorme tegenstand, maar iedereen had dezelfde passie en visie en met die enorme drive werden de vijandelijke machten steeds verder teruggedrongen. Wanneer je een vijand de hoek injaagt, dan zal hij uit gaan halen. Daar kan hij niets aan doen, want het zit gewoon in zijn natuur.
Dit gebeurde ook bij de vroege kerk, toen Herodes merkte dat zijn invloed aan het afnemen was. Hij richtte zijn acties op mensen die op strategische plekken in de gemeente zaten, om het leger te verzwakken.
Deze keer had hij echt beet, want hij greep Jakobus. Jakobus was de eerste bisschop van Jeruzalem geworden, nadat hij (volgens overleveringen) het evangelie onder andere in Spanje heeft gebracht. Jakobus werd onthoofd en werd de eerste martelaar van de initiële twaalf discipelen van Jezus en velen zouden volgen.
Sun Tzu (the art of war) zegt echter: ‘De hoogste vorm van oorlogsvoering is dat je je vijand onderwerpt zonder te vechten…’
En dat is wat er gebeurde, want terwijl Jakobus als eerste een plekje vooraan bij het altaar in de hemel kreeg (Openbaring 6), hij een wit pak aankreeg en dat het Lam Gods alle tranen van zijn ogen wiste, namen anderen de leiding over van Gods leger. De klok sloeg vijf voor twaalf voor het Romeinse rijk en Herodes had nog maar kort te leven, waarna hij voor dezelfde Heer die hij eens uitgelachen had zou moeten verschijnen.
Er zijn heel veel legendes ontstaan over het lichaam van Jakobus, bijvoorbeeld dat zijn graf gevonden zou zijn in Spanje. De koning bouwde een kerk op dat graf en de kerk kreeg werd de ‘kerk van San Iago (Jakobus genoemd). Dit werd een bedeplaatsoord, dat we nu kennen als Santiago de Compostella en daar gaan ieder jaar vele mensen naartoe.
Herodes is allang vergeten, maar Jakobus is nog steeds een grote inspiratiebron als icoon van een leven vol overgave aan de Here Jezus!
Luister naar het lied en neem de tijd om aan de hemel te denken en hoe het daar zou zijn. Wees bemoedigd dat er een tijd gaat komen dat je niet meer zult lijden, dat er geen verdriet, zonde, dood of depressie meer is.
Realiseer je daarnaast dat wij uiteindelijk niet geroepen zijn om de hemel te bevolken, maar om de hemel op aarde te brengen.
Neem de tijd met een oudere om te spreken over zijn of haar visie op de eeuwigheid. Bemoedig die persoon door te vertellen over de hemel.