Dag 69: The blessing of giving

Handelingen 12: 24-25

Onze zoon Fynn is de meest vrijgevige persoon die ik ooit ontmoet heb. Vroeger kwam geen collectant veilig bij onze deur vandaan wanneer Fynn geen centje uit zijn spaarpot had gepeuterd. En toen we in Uganda waren pikte Fynn altijd bananen en toast van de hoteltafel om het op straat uit te delen.

Ruth en ik zijn opgevoed met de overtuiging van het geven van tienden, maar we hebben het altijd zo heerlijk gevonden om mensen te kunnen zegenen dat we iedere maand veel meer gaven. Niet omdat het opgelegd werd, maar omdat het echt een geweldige bevrijding is wanneer je doorkrijgt dat hetgeen je ontvangen hebt niet voor jezelf is, maar dat het zoveel kan vrijzetten en kan bouwen voor het Koninkrijk.

Ook de kids hebben we al vroeg opgevoed met het geven van tienden. Zo zou je in de boeken van de kerk waar wij predikantsechtpaar waren tijdens een periode een wekelijkse gift van 20 cent hebben kunnen zien. Onze oudste dochter kreeg namelijk 2 euro zakgeld per week en moest en zou daar tienden over geven. Ze begreep ‘the blessing of giving…’.

‘Stel mij maar op de proef’, zegt de Heer in Maleachi, ‘breng alle ​tienden​ naar mijn voorraadkamer, zodat er voedsel in mijn tempel is, en zie dan of ik niet de sluizen van de hemel voor jullie open en ​zegen​ in overvloed op jullie land laat neerdalen.’

Er bestaat een zeker Koninklijke economie die zegt dat je op z’n minst alles wat je geeft ook terug zult ontvangen. Ik ben daarvan heilig overtuigd, want ik zie dat God ook in deze tijd de sluizen van de hemel opengezet heeft en er zegen in overvloed op onze persoonlijke en op onze bedieningsvelden neerkomt.

Wanneer je lid bent van een kerk waar 80% van het budget opgaat aan ongeveer 1,5 uur samenkomen in de week, een gebouw dat de rest van de week ongebruikt stof staat te happen en een predikant die onzichtbaar is vanwege al het werk dat hem opslokt, kan ik me voorstellen dat je geen ‘blijmoedige gever’ bent. En toch zou ik je willen vragen om trouw te zijn, want jij bent onderdeel van die gemeente en je kiest dus ook voor dat systeem.

Maar wat nou als we het systeem eens Koninklijk om zouden kunnen gooien? Wat nou als al het geld dat binnenkomt eens niet in het gebouw zou gaan zitten? Of in het maatpak en de brandstoftank van de voorganger? Wat nou als de kerk weer eens bekend zou kunnen gaan staan om het feit dat de middelen gebruikt worden om de mensen in de gemeente te voeden en de wijk of de stad waarin ze geplant is te zegenen?

Ik geloof dat dit kan, want het is namelijk de blauwdruk van de manier waarop de eerste kerk gebouwd werd. Daar hadden ze geld voor nodig en ze hadden twee hele effectieve collectanten, namelijk Paulus en Barnabas.

Ik bedoel, kun jij je de preek die je van Paulus zou krijgen, al voorstellen op het moment dat je je portemonnee niet trekt bij een collecte?

Maar ze zouden niet langer alleen maar collectes zouden gaan houden, want het Woord van God verspreidde zich en vond steeds meer gehoor!

Eerder zei ik het al: ‘In onze tijd worden beslissingen vaak genomen met de Bijbel in de ene en met de rekenmachine in de andere. Helaas wint de rekenmachine meestal.’

Hoe staat dat met jou? Ben jij een rekengever of een geloofsgever? Besef jij je dat niets van wat je ontvangen hebt eigenlijk van jou is, omdat je gekozen hebt om Iemand anders jouw leven te laten beheren?

Dit is de periode van de 13^e maand of de eindejaarsuitkering, de maand waarin wij altijd ontzettend veel ontvangen. Hoe zou het zijn als het eens een maand van geven zou worden?